Editor's Picks
Plant Focus
Some Eastern European Oak Hybrids and Their Names

To create an account click here; if you have already registered, click here to become a member.
Individual articles can be purchased for U$S 10. If you would like to purchase an article, email a request to website@internationaloaksociety.org
Patrick Vereecke
Published May 2022 in International Oaks No. 33: 51–62
Abstract
About 108 taxa of oak are found in Europe and West Asia. Some species have fairly wide distribution areas, others more limited.
Some of these species exhibit very high phenotypic variability and in some places, mostly in Central and Eastern Europe, distribution ranges overlap. Especially in the 19th and 20th centuries, these two factors have led to an abundance of synonyms for both species and hybrids.
The goal of the present research is to test the names of hybrids against currently accepted plant names, starting from the original publications to check how the parents were described.
Keywords
Quercus, combinatio nova, status nova
References
Ascherson, P., and P. Graebner. 1911. Synopsis der Mitteleuropaischen Flora 4. Leipzig: Verlag von Wilhelm Engelmann. Bechstein, J.M. 1813. Die Roseneiche. In Sylvan. Ein Jahrbuch für Forstmänner Jäger und Jagdfreunde für das Jahr 1813, edited by C.P. Laurop, and F.F. Valentin, pp. 66-67. Marburg and Kassel: Johann Christian Krieger.
Beck, G. 1890. Flora von Nieder-Österreich. Erste Hälfte. Wien: Druck und Verlag von Carl Gerold’s Sohn.
Bluff, M.J., and C.A. Fingerhuth. 1825. Compendium florae Germaniae. Tomus 2. Norimbergae: Sumptibus I.L. Schrag.
Borbás, V. 1879. A föváros és környékének növényzete in Gerlóczy G. & Dulácska G., Budapestnek és környékének növényzete. Budapest: Magyar Királyi Egyetemi Könyvnyomda.
Borbás, V. 1886. A magyar homokpuszták növényvilága. Budapest: Pesti Könyvnyomda-Részvény-társaság.
Borbás, V. 1886. A mocsárfa s nevezetesebb tölgyeink magyar nevei. Természettudományi Közlöny 18(189): 346-357. Borbás, V. 1886. A Quercus Széchenyiana (Qu. conferta x lanuginosa). Erdészeti Lapok 25(12): 993-994.
Borbás, V. 1887. Balanographiai magyarázatok. Erdészeti Lapok 26(4): 348-355.
Borbás, V. 1887. A magyar Nagy-Alföld tölgyei. Erdészeti Lapok 26(9): 710-743.
Borbás, V. 1887. Európa nagyobbpikkelyes tölgyeinek összeállítása. Erdészeti Lapok 26(11): 929-944.
Borbás, V. 1887. Balanographische Mitteilung besonders die flora Thuringiaca und Hungarica Betreffend. Deutsche botanische Monatsschrift 26(1): 161-166.
Borbás, V. 1887. Correspondenz. Österreichische botanische Zeitschrift 37: 147-148.
Borbás, V. 1890. Quercus budenziana meg a mocsártölgy rokonsága. (Quercus budenziana et species botryobalanorum). Természetrajzi füzetek 13(1): 26-33.
Borbás, V. 1900. A Balaton tavának és partmellékének növényföldrajza és edényes növényzete. Budapest: Hornyánszky Viktor Csász. és Kir. Udvari Könyvnyomdája.
Borbás, V. and J. Csató. 1886. Alsó-fehérmegye tölgyei (Formae Quercuum Comitatus Albae inferioris). Magyar növénytani Lapok 10(112): 129-135.
Borza, A. 1943. Schedae “Ad Floram Romaniae” Exsiccatam Centuriae XXIV—XXV. Buletinul Gradinii Botanice Şi Al Muzeului Botanic dela Unaversitatea Din Cluj La Timişoara 23(1-2): 1-66.
Borza, A. 1944. Schedae ad “Floram Romaniae Exsiccatam” Centuria XXVI. Buletinul Gradinii Botanice Şi Al Muzeului Botanic dela Unaversitatea Din Cluj La Timişoara 24(1-2): 30-75.
Borza, A. 1947. Conspectus Florae Romaniae Regionumque Affinium. Editio Institutum Botanicum Universitatis Clusiensis. Tipografia “Cartea Românească” (Cluj.).
Borza, A. 1958. Contribuţii la flora şi vegetaţia din răsăritul Romîniei. Contr. Bot. Univ. Babes-Bolyai Cluj-Napoca: 127-158. Borzì, A. 1880. Flora forestale italiana, ossia descrizione delle piante legnose indigene all’Italia o rese spontanee per lunga cultura. Fasc 2. Firenze: Tipografia dell’Arte della Stampa.
Camus, A. 1935-1936. Les Chênes. Monographie du genre Quercus. Atlas. Tome II. Sous-genre Euquercus. Section Lepidobalanus. Paris: Lechevalier Éditeur.
Camus, A. 1939. Les Chênes. Monographie du genre Quercus. Texte. Tome II. Genre Quercus. Sous-genre Euquercus. Sections Lepidobalanus et Macrobalanus. Paris: Lechevalier Éditeur.
Cretzoiu, P. 1942. Zur Kenntnis der Eichen-Formen Rumäniens. Buletinul Gradinii Botanice si al Muzeului Botanic dela Universitatea din Cluj 22(1-4): 68-72.
Dalla Torre, K.W. van, and L. von Sarnthein. 1909. Flora der gefürsteten Grafschaft Tirol, des Landes Vorarlberg und des Fürstenthumes Liechtenstein. Band VI teil 2. Innsbruck: Verlag der Wagner’schen Universitäts-Buchhandlung.
Di Pietro, R., V. Viscosi, L. Peruzzi and P. Fortini. 2012. A review of the application of the name Quercus dalechampii. Taxon 61: 1311-1316.
Dobrescu, C., and A. Beldie. 1960. Noi stejari din podişul central Moldovenesc. Studii şi cerc. de biol. Seria biologie vegetală 12(3): 343-351.
Dumitriu-Tătăranu, I. 1956. Un nou hibrid în genul Quercus. Comunicările Academia Republicii Populare Romîne 6(3): 449-458.
Freyn, J. 1882. Nachträge zur Flora von Süd-Istrien, zugleich Beiträge zur Flora Gesammt-Istriens enthaltend. Verhandlungen der kaiserlich-königlichen zoologisch-botanischen Gesellschaft in Wien 31: 359-392.
Fritsch, K. 1902. Schedae ad Floram exsiccatam Austro-Hungaricam. Vindobonae: Prostat apud Guilielmum Frick. C.R. Librarium aulicum (E Typographia Caesarea Regia Aulica et Imperiali).
Fuss, C. 1851. Vereinsnachrichten. Verhandlungen und Mitteilungen des Siebenbürgischen vereins für naturwissenschaften zu Hermannstadt 2(11): 172-176.
Gavioli, O. 1935. Sulla dispersione del genere Quercus in Lucania. Archivio Botanico XI(2): 105-124.
Georgescu, C.C., M. Petcut, P. Cretzoiu, and I. Morariu. 1942. Beitrag zur Kenntnis der Quercus Virgiliana und Q. pubescens- varietäten und formen in Rumänien. Comptes rendus des Séances de l’Académie des Sciences de Roumanie 6(1-4): 180-182. Georgescu, C.C., and I. Ciobanu. 1965. Materiale de Quercus din ierbarul Institutului de sistematică şi geobotanică al Universităţii din Budapesta. Studii si cercetari de biologie seria Botanica (Bucharest) 17(3): 237-253.
Georgescu, C.C., and I. Ciobanu. 1966. Contributii la cunoaşterea unor specii de Quercus din de R.P. Bulgaria. Studii si cercetari de biologie seria Botanica 18(1): 3-6.
Georgescu, C.C., and P. Cretzoiu, P. 1941. Formele hibridului Quercus petraea X Qu. robur în România. Buletinul Grădinii Botanice şi al Muzeului Botanic dela Universitatea din Cluj 21(3-4): 134-137.
Georgescu, C.C., P. Cretzoiu, and I. Lupe. 1942. Zur kenntnis der eichenformen des bezirkes Vlaşca in der Walachei. Mitteilungen der technischen Hochschule Bukarest 13(1-2): 91-93.
Georgescu, C.C., and P. Cretzoiu. 1944. Zwei Eichenformen aus Rumänien. Mitteilungen der Technischen Hochschule Bukarest 15(1-4): 95-96.
Georgescu, C.C., and C. Dobrescu. 1966. Un nou hibrid din genul Quercus Seria Sessiliflorae (Q. x barnova C.C. Georg. et C. Dobr.) în flora României. Studii si cercetari de biologie seria Botanica (Bucharest) 18(4): 299-301.
Hariot, M.P., and M.A. Guyot. 1902. Cupulifères dans Contributions à la Flore Phanérogamique de l'Aube (additions et rectifications). Mémoires de la Société académique du département de l’Aube 34(3): 101-102.
Heuffel, J. 1850. Beiträge zur Kenntniss der in Ungarn vorkommende Arten aus der Gattung Quercus Linn. mit in den Herbst fallenden Blättern. Zeitschrift für Natur- und Heilkunde in Ungarn 1(13): 97-99.
Heuffel, J. 1858. Enumeratio plantarum in Banatu Temesiensis sponte crescentium et frequentius cultarum. Verhandlungen der Kaiserlich-Königlichen Zoologisch-Botanischen Gesellschaft in Wien, 8: 39-240.
Heuffel, J. 1858. Diagnosen neuer, oder verwechselter Pflanzen-Arten aus dem Banate. Oesterreichische botanische Zeitschrift 8: 25-29.
Hy, F. 1895. Sur quelques chênes hybrides observées dans les environs d'Angers. Bulletin de la Société Botanique de France 42: 552-560.
Jávorka, S., and R. Soó. 1951. A magyar növényvilág kézikönyve I-II. Budapest: Akadémiai Kiadó.
Kerner, A. 1876. Die Vegetations-Verhältnisse des mittleren und östlichen Ungarns und angrenzenden Siebenbürgens. Oesterreichische botanische Zeitschrift 26: 230-233.
Krašan, Fr. 1885. Beiträge zur Phanerogamen Flora von Steiermark. Berichte der Deutschen Botanischen Gesellschaft 3: 374-375. Lasch, W. 1857. Die Eichenformen der märkischen Wälder, hauptsächlich der um Driesen. Botanische Zeitung 15: 409-420. Leighton, W.A. 1841. A Flora of Shropshire. London: Van Voorst.
Lieblein, Fr. 1784. Flora Fuldensis oder Verzeichniss der im dem Fürstenthume Fuld wildwachsenden Bäume, Sträuche und Pflanzen zum Gebrauch der hiesigen academischen Vorlesungen entworfen. Frankfurt am Main: In der Andreaischen Buchhandlung. Linnaeus, C. 1753. Species plantarum. Stockholm: Salvuis.
Loudon, J.C. 1838. Arboretum et fruticetum Britannicum. Volume 3. London: Longman, Orme, Brown, Green and Longmans. Mátyás, V. 1970. Taxa novae Quercuum Hungariae. Acta Bot. Acad. Sci. Hung. 16: 329-361.
Mátyás, V. 1973. The Italian pubescent oak (Quercus virgiliana Ten. 1836) in the Carpathian Basin and its outer fringes. Erdészeti Kutatások 69(2): 47-91.
Mátyás, V. 1986. Tölgyfajok, -változatok és -hibridek Magyarországon.( Oaks in Hungary: species, varieties, hybrids). Az Erdő 35(10): 429-433.
Morariu, I. 1945. Un nouveau hybride dans le genre Quercus. - Un nou hibrid la genul Quercus. Buletinul Grădinii botanice şi al Muzeului botanice dela Universitatea din Cluj 25(3-4): 171-172.
Nyman, C.F. 1878-1882. Conspectus florae europeae, seu enumeratio methodica plantarum phanerogamarum Europae indigenarum, Indieatio distributlonls geographicae singularum etc. Örebro (Sueciae): Typis officinae Bohlinianae.
Nyman, C.F. 1889. Conspectus florae europaeae. Supplement 2(1). Örebro (Sueciae): Typis officinae Bohlinianae.
Pančić, J. 1856. Verzeichniss der in Serbien Wildwachsenden Phanerogamen, nebst den Diagnosen einiger neuer Arten. Verhandlungen des Zoologisch-Botanischen Vereins in Wien 6: 475-598.
Paşcovschi, S. 1943 (1945). Noutati dendrologice din Banat şi Crişana. Analele Institutului de Cercetări şi Experimentări Forestiere 9(1): 105-134.
Petzold, E.A., and G. Kirchner. 1864. Arboretum Muscaviense. Gotha: Verlag W. Opetz.
Raclaru, P., and C. Bîrcă 1956. Contribuţii la cunoaşterea genului Quercus din Moldova. Analele Stiintifice ale Universitatii “Al. I. Cuza” din Lasi Sectiunea II: Stiinte Naturale 2(2): 289-297.
Reichenbach, H.G.L. 1830. Flora germanica excursoria ex affinitate regni vegetabilis naturali disposita, sive principia synopseos plantarum in Germania terrisque in Europa media adjacentibus sponte nascentium cultarumque frequentius. Leipzig: Apud Carolum Cnobloch Lipsiae.
Rivas-Martínez, S., and C. Sáenz Lain.1991. Enumeración de los Quercus de la Peninsula Ibérica. Rivasgodaya 6: 101-110.
Rouy, G. 1910. Flore de France. Tome XII. Paris: Les fils d’Emile Deyrolles.
Săvulescu, T., red. princ. 1952. Flora Republicii Populare Române, I Ed. București: Academiei Republicii Populare Române. Săvulescu, T. (red. Princ.).1956. Flora Republicaei Popularis Romanicae, IV Ed. București: Academiae Republicae Popularis Romanicae.
Schlosser, J., and L. Vukotinović. 1869. Flora Croatica. Zagrabiae: Apud F. Župan.
Schur, F. 1851. Beiträge zur Kenntnis der Flora von Siebenbürgen. Erster artikel. Botanische Excursion auf den Fogarascher Gebirgen. Verhandlungen und Mitteilungen des Siebenbürgischen Vereins für Naturwissenschaften zu Hermannstadt 2(10): 167- 171.
Simonkai, L. 1883. Quercus haynaldiana n. sp. (e)s egyszersmind összes hazai tölgyfáink. Magyar Növénytani Lapok 7(76-77): 63-71.
Simonkai, L.1886. Kérelem hazánk erdészeihez part. I. Erdészeti Lapok 25(7): 565-572.
Simonkai, L.1887. Uj alakok hazai tölgyfajaink közt. Erdészeti Lapok 26(1): 30-47.
Simonkai, L.1887. Arad Megye Három Érdekessége. Magyar Növénytani Lapok 11(124): 146-149.
Simonkai, L.1887. Erdély edényes flórájának helyesbített foglalata. (Enumeratio Florae Transsilvanicae. Vesculosae critica). Budapest: Királyi Magyar Természettudományi Társulat..
Soó, R. 1943. A Székelyföld flórája. Flora terrae Siculorum (Transsilvaniae orientalis). Supplementum I. In Magyar Flóraművek VI., Florae Regionum Hungariae Criticae, edited by R. Soó. Koloszvár: Editio Instituti Syst.-Geobotanici Museique Botanici Universitatis.
Tenore, M. 1830. Quercus dalechampii. In Semina, anno 1830 collecta, quae in horto botanico Neapolitano pro mutua commutatione offeruntur. Neapoli; Tipografia Fibreni.
Vicioso, C. 1950. Revisión del Género Quercus L. en España. Monografías del Inst. Forestal de Investigacions y Experiencias. Madrid: Tipografía Artítica.
Vukotinović, L.1883. Formae Quercuum Croaticarum in ditione Zagrabiensi provenientes. Zagreb: Knjižara L. Hartmana.
Wagner, J. 1914. Quercus Simonkaiana Wagn. Quercus Robur L. f. brevipes Heuff. – Qu. lanuginosa Lam. Magyar botanikai Lapok 13(1-5): 53-56.
Wenzig, T. 1886. Die Eichen Europas, Nordafrikas und des Orients. Jahrbuch des Königlichen botanischen Gartens und der botanischen Museums zu Berlin 4: 179-213.